[فرشید رمضانی]

چه جالب… شما تقریبا مرحله به مرحله، تغییر و چالشهای اونو رد کردید و نکته اش اینه که رهاش نکردید. در عین حال که حس بد از دست دادن پول بوده، نگاه ها حرف های خانواده بوده، درآمد کم و مشکلات مالی بوده و خود تغییر هم چالشهای خودشو داره و آدم به لحاظ شخصیتی هم مجبوره خودشو تغییر بده، ولی با این حال بازم کارمندی رو رها کردید. من فکر میکنم نقش همسرتون خیلی پر رنگ بوده، فقط انگیزه و تشویق نبوده و اونقدر منطق هم پشتش بوده که اثر بالایی داشته.
سوای این، یه چیزی رو خیلی خوب درک کردید، هربار اتفاقات جدید بوده و ترس های مخصوص خودش، جنس ترس ها فرق داشته و حتی با تجربیاتی که داشتید بازم براتون جدید بوده چون تغییرات جدید بوده، ولی انگار دیگه براتون صورت مسئله مهم نیست، راه پیدا کردن جواب رو بدست آوردید. دیگه فرقی براتون نمیکنه مشکل چی باشه، میدونید یه راهی براش میتونید پیدا کنید.
اون دوتا کار جدید، ربطی به کارهای قبلی داره؟ خواستید زمینه کار را گسترش بدهید و یا اینکه تحم مرغ ها را در یک سبد نچینید و در زمینه های مختلف فعالیت کنید؟