[saeedsam]

من فکر می‌کنم از تغییر می‌ترسم. و این طوری برام نبوده که به استقبالش برم ولی معمولا زیاد سراغ میاد. چیزی که تو کار تجربه کردم این بوده که تغییر لزوما از جنبه منفی نیست. یعنی به این معنی نیست که بی‌پول بشی تو شرکت یا قراردادی رو از دست بدی. تغییر از جنبه مثبت هم هست. ما تو کارمون بزرگ ترین آسیب رو زمانی تجربه کردیم که دو تا قرارداد خوب بستیم و نتونستیم بحث منابع انسانی و ارتباط با مشتری رو مدیریت کنیم.
یادمه انقدر خوشحالی زیاد و ناراحتی زیاد تجربه کرده بودیم که خودمون رو به روز می کردیم. اوایل وقتی قراردادی رو می‌بستیم خیلی خوشحال می‌شدیم. بعد دیدیم لزوما این خوب نیست. بعد تصمیم گرفتیم وقتی پول به حسابمون واریز شد خوشحالی کنیم. باز دیدیم این نقطه مناسبی نیست. بعد تصمیم گرفتیم وقتی پروژه تحویل داده شد خوشحالی کنیم. باز دیدم این نقطه هم مناسب نیست. و ….
در نهایت برای خودم این بود که نگاهم به تغییر اشتباهه. این نگاه که یه سری تغییرات خوب هستن و یه سری تغییرات بدن. انگار هر چی بیشتر خوشحال بشی، امکان اینکه بیشتر هم ناراحت بشی میره بالا. دارم تلاش می‌کنم تغییر رو به عنوان روتینی از زندگی بپذیرم. ولی اینکه به استقبال تغییراتی برم همچنان برام سخته. از دور به نظرم زندگی لذت بخشی میاد، اینکه آدم خودش رو تو مسیر بالا پایین‌های لحظه‌ای یه رودخونه مواج به اسم کارآفرینی بذاره ولی فکر کنم نیاز به تمرین و آمادگی بالایی داره وگرنه عاقبت خوشی نداره.