پاسخ به: چرا به شجاعت و شهامت کودکی خود نیستیم؟

[طاها منفردپور]

سلام ، روز همه دوستان بخیر
ترس از دو چیز در تمام انسانها نهادینه است و از کودکی با وی همراه است ، ترس از ارتفاع و ترس از صدای بلند . بقیه چیزهایی که ما از آن می ترسیم ، نتیجه آموزشهایی است که ما دیده ایم . خیلی از آنها نتیجه لطف زیاد اطرافیانمان است و تعدادی هم ماحصل آموزشها و حتی نادانسته ها . هرچند که ترس از موهبتهایی است که خداوند به ما ارزانی داشته ( چرا که باعث حفاظت از جان و مال و زحمات ما می شود ) ولی متاسفانه ما زیاد دایره امن خودمان در زندگی را کوچک کرده ایم و فی التبع آن ترس و نگرانی مان زیادتر از حد شده و همین باعث شده است که حتی مانعی برای پیشرفت و رشدمان بشود ، بنابراین فکر کنم ما باید آموزش ببینیم تا بتوانیم به دوران کودکی خود برگردیم اما با یک تفاوت ، آن زمان نترسی و جسارتمان از بی اطلاعی بود ، الان باید جسارتمان از اطلاع و تسلط بر امور و اطرافمان باشد .
و به قول دوست و استاد عزیزی که راه مقابله با ترس فقط یک چیز است ، اقدام کردن . یعنی باید ترسید و اقدام کرد ، بعد می بینیم خیلی هم ترسناک نبوده است .
سلامت و شاد باشید .