[Donya]

من هنوز به اون درجه از ایمان :)))) نرسیدم که برم به استقبال شکست ولی بخاطر نشدن های مکرر کنار اومدن باهاش و سوگواری کوتاه کردن براشو یاد گرفتم! من کلا به خودم خیلی سخت میگیرم که این سخت گرفتن هم جنبه مثبت داره هم منفی، منفیش اینه که هر اتفاقی که باید بیوفته و نمیوفته طبق برنامه م، خودمو مقصر میدونم و شروع به سرزنش کردن خودم میکنم، خب خیلی وقتا قرار نیست همه چی همونطور پیش بره که من برنامه ریزی کردم، اوایل درک همین یه نصفه جمله برام خیلی سخت بود همه ش میگفتم چرا من اینو ندیدم چرا پیش بینی نکردم ولی خب بعد از نشدنهای مکرر الان دیگه این مرحله رو رد کردم :)))) ولی خب بخاطر همون سخت گرفتنه وقتی موفق نمیشم طبق برنامه م پیش برم انقدر بهش پیله میکنم تا بفهمم چیکار نکردم چیو ندیدم که دوباره برام اتفاق نیوفته. میتونم بگم خیلی سعی میکنم که همه ش از یه جا ضربه نخورم حداقل تنوع در شکستام ایجاد کنم :)))))