[Raahi.prv]

اولین تغییر یا به نظر دیگران ریسک اساسی که من انجام دادم در زندگی شخصیم، انتخاب رشته گرافیک در هنرستان بود. تقریبا یک سال قبل از انتخاب رشته بهش فکر کردم و تصمیم‌ام رو گرفتم، تقریبا همه در مدرسه و خونواده مخالف بودن، چون معدل۱۹ داشتم و از نظر اونها حیف بود. باید شهر دیگه‌ای که هنرستان عالی داشت می‌رفتم، در واقع از ۱۴ سالگی و سه سال هنرستان رو تنها زندگی کردم یعنی باید دیگه بیشتر خودم کارهام، برنامه‌ها و هزینه‌هام رو مدیریت می‌کردم. این تجربه بسیار خوبی بود برای من به نسبت همسن و سال‌هام. بعد‌ها که فارغ‌التحصیل شدم هرجا که کارمند میشدم، مدام داشتم به رفتارها و برخورد مدیرانم رو تحلیل می‌کردم چون می‌دونستم من یک کارمند نمی‌مونم. راستش سخت بود ولی کم‌کم اوایل کارم رو پاره وقت کردم و همزمان پروژه‌‌های طراحی می‌گرفتم تا یکروز دیدم همه چی مهیاست که دفتر مستقل خودم رو داشته باشم. خب اسون هم‌نبود، سرمایه خیلی کمی داشتم و دلم هم نمی‌خواست از کسی کمک بگیرم، چندین بار هم پیش اومد که مطلقا پروژه‌ای نداشتم. اوایل دچار مشکل میشدم در هزینه‌ها و پرداخت دستمزد کسانی که با من کار می‌کردن و حتی وصول حساب‌ها، چون به شدت سختم بود که پیگیر حساب‌ها باشم. اصلا خجالت می‌کشدم واقعا. کم‌کم یادگرفتم که من دارم کسب و کار خودم رو اداره می‌کنم و باید بتونم همه چیز رو مدیریت کنم. گاهی از استرس کارها و پروژه‌ها چندین روز نمی‌تونستم بخوابم و…اما با خودم گفته بودم این یک مسیره که شروع کردم با همه فراز و نشیب‌هاش و انتها هم نداره …
حالا حدود یکسال هست که پروژه‌های کمی رو قبول می‌کنم و در کنارش سعی می‌کنم طرح‌های خودم رو تولید کنم. معمولا طول می‌کشه تا تصمیم‌نهایی‌م رو‌بگیرم و به همه جوانب فکر می‌کنم اما به محض اینکه تصمیم بگیرم واقعا دیگه ترس برام معنایی نداره. تغییر رو دوست دارم و اغلب فکر می‌کنم باید با ترس روبرو بشم و ببینم اون سمت ترس چیه!