داشبورد گوگل چیست؟
بطور خلاصه یک فروشگاه مرکزی برای گوگل است که با تمامی پایگاه های داده ای که در آن اطلاعات شما درباره استفاده از سرویس های مختلف شرکت گوگل ذخیره و نگهداری شده است در ارتباط می باشد. از اولین باری که یک حساب گوگل برای خود باز کرده و به آن وارد شده اید تا به امروز، گوگل در حال جمع آوری حجم غیر قابل باوری از اطلاعات شماست و داشبورد گوگل جایی است که شما با مراجعه به آن می توانید از آنها کسب اطلاع کنید.
بطور بسیار تعجب برانگیزی، ساده ترین راه برای دست یافتن به داشبورد گوگل رفتن به آدرس Google.com و جستجوی عبارت “Google Dashboard” می باشد. در حقیقت ممکن است که در جایی از حساب جیمیل شما آدرس و یا لینکی از داشبورد شما وجود داشته باشد، اما من به شخصه تا کنون آنرا ندیده ام و بنظر نمی آید که محل آنرا نیز کسی به راحتی فاش کند. گوگل سیستم داشبورد خودش را در سال 2009 طراحی کرد تا کاربران بتوانند محدوده شخصی خود را از طریق آن مدیریت کنند.
زمانیکه شما داشبورد گوگل مربوط به حساب کاربری خود را پیدا کنید، دیگر از آن چشم بر نخواهید داشت. دلیل این امر اینست که حجم واقعی اطلاعاتی که شما با گوگل به اشتراک می گذارید برای موجه شدن بسیار رعب آور است، و این موضوع برای کاربرانی که از فضای مجازی بسیار استفاده می برند به مراتب بیشتر است
قبل از اینکه به مسائل دیگری در این رابطه بپردازیم، باید به چند اخطار مهم در این زمینه توجه کنید: اول اینکه این اطلاعات تنها زمانی می تواند جمع آوری و ذخیره شود که شما با استفاده از حساب کاربری خود در گوگل وارد یکی از بخش های خدماتی مختلف سایت گوگل شده باشید. دوم اینکه گوگل در این رابطه اختیار قطع کردن این جمع آوری و ذخیره اطلاعات را می دهد، و همچنین می توانید همگی آنها را پاک کنید. و سوم اینکه دسترسی به تمامی این اطلاعات با داشتن کلمه عبور مربوطه امکان پذیر است. اما زمانی که شما از صفحه ورود عبور می کنید، حجم اطلاعات موجود در آنجا کاملا گیج کننده است.
امروزه این اطلاعات تنها شامل ایمیل ها و ورود صورت گفتگو های آنلاین شما نیست، بلکه این اطلاعات هر آنچه که تاکنون جستجو کرده اید، ویدئوهایی که در سایت یوتیوپ مشاهده کرده اید، تمامی صفحات وبی که تاکنون بازدید کرده اید، تمامی تماس های که از طریق سیستم صوتی گوگل داشته اید و حتی گزارش روز به روز نقاطی را که بر روی سیستم نقشه گوگل چک کرده اید را در بر می گیرد.
این ایده که تمامی این اطلاعات در غالب مجموعه ای از یک و صفر در قعر یک مزرعه بسیار بزرگ واقع در کالیفرنیا توسط ربات های مختلف در حال بررسی و دوباره بازخوانی می باشد تا منجر به ارائه نتایجی به مراتب بهتر برای جستجوهای بعدی شما و دیگران باشد چیزی است که تنها در ذهن و نه در واقعیت امکان پذیر است.
اما این حقیقت که تمامی آنها در حال حاضر در یکی از همین صفحات کاربر پسند اینترنت و البته با قابلیت جستجو در آنها قابل مشاهده است (بله شما می توانید از سیستم جستجوی گوگل برای جستجوی پیشینه وب نوردی خود استفاده کنید)، چیزی کاملا جدا از این مجموعه است. به عنوان مثال من خودم اقدام به جستجوی تمامی سایتهای کردم که تاکنون از آنها بازدید کرده بودم و البته کلمه “اختاپوس” در متن آنها وجود داشت. و البته که نتیج حاصل از این جستجو کاملا شگفت انگیز بود.
این نتایج همچنین نشان از رویدادهای ناخوشایندی بود که در آینده با آنها روبرو می شوم. آیا شما واقعا آمادگی دیدن بازسازی بسیار دقیق از یک صحنه شراب خواری که یک شب دیرهنگام در سال 2009 بر سایت توتیوپ مشاهده کرده اید را دارید؟
در واقع این تنها مانند یک پیش غذایی در برابر پیشنیه جستجوی شما می باشد – یک تکامل سال به سال از بزرگترین و کوچکترین پرسش هایی که شما باور داشتید اینترنت توانایی پاسخگویی به آنها را دارد. تنها نگاهی به یک بازه زمانی یک هفته ای از جستجوهای شما در اینترنت که مربوط به سالیان پیش می شود می تواند شما را اضطرابی سخت و ناگهانی کند. این موضوع همچنین می تواند شما را چنان قانع کند تا به هیچ کس دیگری اجازه مشاهده هیچ یک از آنها را ندهید.
نوع تجزیه و تحلیلی که شما می توانید بر روی پیشینه جستجوی خود در اینترنت انجام دهید بسیار برانگیزاننده می باشد، اما فکر دست یافتن هر شخص دیگری غیر از خود شما به آن از طریق دسترسی داشتن به رمز عبور شما بسیار تجربه بدی می تواند باشد. نتایج بد ناشی از این بی پایان به نظر می رسد، از انواع تهدید گرفته تا اشکال مختلف از سرقت های چند لایه که اتفاق افتادن آنها همگی محتمل است.
البته این مسئله جنبه دیگری هم دارد. پیشینه آنلاین ما، در بلند مدت، می تواند به یکی از بهترین خاطرات ما تبدیل شود. در یک بازه زمانی 20 ساله آنها می توانند تابلویی از گذشته برای ما به تصویر بکشند که قوی ترین اذهان بشر هم از توانایی آن را نداشته باشند.
و این بر پایه چیزی نیست غیر از آنچه که هم اکنون در حال ذخیره سازی است، البته قبل از به وجود آمدن کامپیوترهایی که قابلیت به تن کردن توسط انسانها را داشته باشند یا اتومبیل هایی که خود هدایت خودشان را بر عهده داشته باشند. همچنان که زمان می گذرد، داشبورد گوگل ما، به ما می گوید که ما چه هستیم و چه بودیم.
منبع: وال استریت جورنال – 30 جولای 2013
