مقدمه ای بر طرح های کسب و کار – بخش اول

  • چرا یک طرح کسب و کار(بیزنس پلن) برای سلامت کسب و کار شما تا این اندازه مهم و حیاتی است؟ اولین بخش از خود آموز آموزشی ما در رابطه با چگونگی تهیه یک طرح کسب و کار را مطالعه کنید تا به اهمیت این موضوع اشراف پیدا کنید.

    بیزینس پلن

    یک طرح کسب و کار شرحی مکتوب از آینده کسب و کار شماست. آن تمام چیزی است که در رابطه با کسب و کار شما موجود می باشد – – سندی که توصیف کننده چیزی است که شما خواهان انجام دادن آن هستید و چگونگی انجام دادن آن را نیز شرح می دهد. اگر پاراگرافی را در پشت یک پاکت نامه بصورت خلاصه در شرح استراتژی کسب و کار خود بنویسید، در حقیقت یک طرح نوشته اید، یا حداقل اینکه اصول اولیه و پایه آن را مکتوب کرده اید.

    طرح های کسب و کار به آنهایی که اقدام به نگارش و مطالعه آنها می کنند در اجرا کردن برخی از مراحل کار کمک می کنند. این طرح ها توسط آن دسته از کارآفرینانی که به دنبال جذب سرمایه هستند مورد استفاده قرار می گیرد و از این طریق چشم انداز خود را برای سرمایه گذاران بالقوه روشن می سازند. این طرح ها همچنین ممکن است توسط شرکت هایی که بدنبال جذب کارکنان کلیدی، تجارت یا فعالیت جدید، کنار آمدن با عرضه کننده گان مواد خام یا … هستند یا ساده تر از آن در پی درک چگونگی اداره و کنترل بهتر شرکت های خود هستند نیز مورد استفاده قرار بگیرند.

    پس ببینیم چه مواردی در یک بیزینس پلن وجود دارد، و چگونه باید یک بیزینس پلن را آماده کنیم؟ بطور ساده می توان گفت که یک طرح کسب و کار اهداف کسب و کار شما، استراتژی های مورد استفاده برای دست یابی به آن اهداف، مشکلات بالقوه در سر راه شما و چگونگی حل و رفع آنها، ساختار سازمانی کسب و کار شما(شامل عناوین و مسئولیت ها) و در نهایت حجم سرمایه مورد نیاز برای راه اندازی و جلو بردن آن تا رسیدن به نقطه سر به سر را شرح می دهد.

    جالب است، نه؟ اگر اجزای این طرح به درستی در کنار هم قرار بگیرند، با فرایند جالبی سر و کار خواهید داشت. یک طرح کسب و کار خوب و مناسب بطور کلی از اصول کلی و پذیرفته شده ای هم در شکل و هم در محتوا پیروی می کند. بطور کلی سه بخش اساسی در یک طرح کسب و کار وجود دارد:

    • ابتدا مفهوم اولیه کسب و کار است، که در آن به بحث در رابطه با صنعت مربوطه، ساختار کسب و کار خودتان، محصول یا خدمات خاص و ویژه خودتان و چگونگی تبدیل کردن آن به یک موفقیت می پردازید.
    • سپس نوبت به بخش بازار می رسد، که در آن به توصیف و تجزیه و تحلیل مشتریان بالقوه خودتان می پردازید: آنها چه کسانی هستند و در کجا حضور دارند، چه چیزی باعث می شود که اقدام به خرید کنند و مواردی از این دست. در این بخش همچنین باید به توصیف شرایط رقابتی بازار و رویکرد خودتان برای برخورد با این شرایط بپردازید.
    • در نهایت نوبت به بخش مالی می رسد، که شامل درآمد و صورت جریان وجوه نقد، ترازنامه و دیگر نسبت های مالی از قبیل تجزیه و تحلیل نقطه سر به سر می شود. این بخش نیازمند کمک و همکاری حسابدار شما و یک نرم افزار خوب صفحه گسترده (spreadsheet) مانند مایکروسافت اِکسل می باشد.

    با شکستن این سه بخش اصلی به بخش های خرد تر می بینیم که یک طرح کسب و کار شامل هفت بخش کلیدی می باشد:

    1. خلاصه اجرایی
    2. شرح کسب و کار
    3. استراتژی های بازار
    4. تحلیل رقابت
    5. طراحی و توسعه طرح
    6. طرح مدیریت و عملیات
    7. فاکتور های مالی

    علاوه بر این بخش ها، یک طرح کسب و کار باید شامل یک جلد اولیه، صفحه عنوان و فهرست مطالب باشد.

    طول طرح کسب و کار شما چقدر باید باشد؟

    بسته به اینکه این طرح را برای چه کاری مورد استفاده قرار می دهید، می تواند از هر طولی برخوردار باشد. از مطلبی کوتاه و حتی خط خطی در پشت یک پاکت نامه گرفته تا در برخی از طرح هایی که به جزء اقدام به شرح و توصیف یک شرکت کامل می کند که تا بیشتر از 100 صفحه هم ممکن است. اما یک طرح معمول و عادی چیزی در حدود 15 تا 20 صفحه می شود که همیشه امکان بیشتر شدن یا کمتر شدن از این تعداد صفحه وجود دارد.

    این موضوع بیشتر از هر چیزی بستگی به ماهیت کسب و کار شما دارد. اگر یک مفهوم ساده برای این کار در اختیار دارید، ممکن است قادر به توصیف آن حتی در چند کلمه هم باشید. از طرف دیگر اگر در حال توصیف و معرفی یک کسب و کار یا صنعت جدید هستید، ممکن است برای انتقال مطلب خود نیاز به قدری توضیح بیشتر داشته باشید.

    هدف طرح شما نیز می تواند طول این طرح را بخوبی مشخص کند. اگر می خواهید از این طرح برای کسب میلیون ها دلار به عنوان سرمایه اولیه جهت راه اندازی یک مشارکت پر ریسک استفاده کنید، باید در طرح خود از حجم بالایی توضیح و نکات اقناعی استفاده کنید. اگر قصد استفاده از طرح خود در فرایند های داخلی و مدیریت کسب و کار در جریان خود استفاده کنید، یک نسخه خلاصه تر نیز بخوبی مفید می باشد.

    چه کسی به یک طرح کسب و کار نیاز دارد؟

    تنها کسی که به یک طرح کسب و کار نیاز ندارد، کسی است که قصد وارد شدن به یک بیزنس و کسب و کار را در سر ندارد. شما برای آغاز یک سرگرمی یا ایجاد یک منبع درآمد دوم در کنار شغل اولیه خود نیازی به داشتن یک طرح و برنامه ندارید. اما هر کسی که قصد آغاز یا توسعه یک سرمایه گذاری که منابع قابل توجهی از پول، انرژی یا زمان را می طلبد را در سر دارد و انتظار می رود این آغاز یا توسعه میزان معینی سود را به دنبال داشته باشد، باید زمانی را برای تهیه پیش نویس نوعی برنامه اختصاص دهد.

    استارت آپ ها: بهترین نمونه از یک نگارنده یا تهیه کننده طرح کسب و کار کارآفرینی است که به دنبال جذب سرمایه برای شروع یک سرمایه گذاری می باشد. بسیاری از شرکت های بزرگ و موفق امروزی در ابتدا از روی یک برگه کاغذ و در قالب یک طرح که برای جذب سرمایه لازم برای شروع کار خود مورد استفاده قرار گرفته است، شروع به فعالیت کرده اند.

    به نظر می رسد اغلب کتاب ها با محوریت تهیه بیزینس پلن، مالکان این دسته از کسب و کارها را مورد توجه خود قرار داده اند. برای این موضوع یک دلیل خوب و مناسب وجود دارد و آن اینکه: این دسته از مالکان به عنوان بی تجربه ترین نویسنده گان طرح کسب و کار، بیش از هر گروه و دسته دیگری قدردان و قدرشناس راهنمایی در این زمینه می باشند. با این وجود، این که تنها استارت آپ های تشنه سرمایه را نیازمند داشتن طرح کسب و کار بدانیم، اشتباهی بیش نیست. صاحبان کسب و کار در هر مرحله ای از حیات سازمانی شرکت خود استفاده از طرح های کسب و کار را مفید و مناسب می دانند، خواه این دوره، دوره آغاز سرمایه گذاری باشد یا دوره ای از افزایش سرمایه گذاری برای توسعه مجدد کسب و کار.

    شرکت های تاسیس شده و به اصطلاح جا افتاده: تمامی طرح های کسب و کار توسط کارآفرینان رویایی و ایده آل گرا مورد نگارش قرار نمی گیرند. بسیاری از این طرح ها توسط یا برای شرکت هایی نگاشته می شوند که مدت ها پیش از مرحله استارت آپی گذر کرده اند. به عنوان مثال گروه والکر WalkerGroup/Designs پیش از این به عنوان یک مجموعه طراحی شناخته شده در حوزه طراحی فروشگاهی برای خرده فروشان بزرگ تثبیت شده بود که کِن والکر Ken Walker موسس آن به ایده ارائه نماد های 01-01-00 به عنوان نشان تجاری و دادن پروانه به تولید کنندگان صنعت پوشاک و دیگر فعالان عرصه مد به عنوان نوعی روش تند نویسی بر اساس کد دست یافت. پیش از شروع فعالیت سخت و هزینه بر ارائه نشان تجاری در سراسر دنیا، والکر از یک طرح کسب و کار کامل همراه با پیش بینی میزان سود به منظور اقناع خرده فروشان برای استفاده از محصولات با سیستم کدینگ 01-01-00 استفاده نمود. این روش به وی کمک کرد تا این ایده بسیار زودتر از زمان پیش بینی شده به یک برنده بی رقیب تبدیل شود. به گفته وی آنها موفق به جذب بیش از 45 دارنده پروانه در ابتدای این فعالیت شدند.

    شرکت هایی که در نیمه عمر خود قرار دارند، دقیقا همانند استارت آپ ها ممکن است از طرح های کسب و کار جهت جذب سرمایه برای رشد و توسعه خود استفاده کنند، هر چند که مبالغی که آنها در پی جذب آن هستند بسیار بیشتر از شرکت های کوچک بوده و البته سرمایه گذاران نیز میل و رغبت بیشتری برای همکاری با آنها دارند. آنها ممکن است به یک طرح مکتوب برای مدیریت یک شرکت در حال رشد نیاز داشته باشند یا حتی یک طرح ممکن است برای انتقال و تفهیم رسالت و چشم انداز مورد پیش بینی مجموعه خود به مشتریان، عرضه کنندگان و دیگر افرادی از این دست مورد استفاده قرار بگیرد.

    ادامه دارد . . .

    نویسنده: گروه نویسندگان مجله کارآفرین آمریکا

    فرشید رمضانی: مشاور سئو | اینتراکتیو مارکتینگ

    میانگین امتیازات ۵ از ۵
    از مجموع ۱ رای
    این مطلب در مجموع 1,028 بار و امروز 1 بار مشاهده شده است.
    .

    نظرات

  • هنوز نظری ندارید.
  • یک نظر اضافه کنید